Umuda Yokculuk

ufka bulanmış bir güneş gördüm
ağlıyordu kızıllıklarında
ateşli bir ilişki vardı sanki
dudak aralarında

saatler gün batımı çalarken tırpan hızıyla
ölü dalgaların hatrını soruyordu yaşlı bir tekne
-hatır nasıl sorulursa işte öyle-
belki şarabı iskelede çamçaksız kalmıştı
belki hiçsizlikte çürümenin sevimsizliğindeydi
ve siz sarı takvim yaprakları ne zaman düştünüz de
elimdeki lekelere üşüştünüz böyle
söyleyin
ne zamandır rol kesiyor acılarımız
ne zamandan beri umuda yoKculuk
neden hiç kimse hazır değil
yazgılarına